QARADİNMƏZ – SÖHBƏTCİL Xəlil əslində qaradinməz adam idi (Mir Cəlal); Bu bir söhbətcil arif adam idi (Ə.Haqverdiyev).
QARADİNMƏZ – SÖHBƏTCİL Xəlil əslində qaradinməz adam idi (Mir Cəlal); Bu bir söhbətcil arif adam idi (Ə.Haqverdiyev).
I прил. разг. 1. молчаливый, неразговорчивый 2. замкнутый, обособленный, скрытый, необщительный II в знач
Полностью »sif. Daima susan, laldinməz, danışmaz. Qaradinməz adam. – Təbiətən qaradinməz (z.) və qaşqabaqlı olan Rüstəm uzaqdan Rza Qəhrəmanini görən kimi başını
Полностью »