QAXMAQ
гл. 1. ягъун, гьалчун (мес. истикан чилел); 2. ягъун, акӀурун, ракъурун (мес. мих цлаз); ** başa qaxmaq кил. baş.
f. 1) frapper vt ; stola ~ frapper un coup sur la table ; 2) məc. üzünə ~ dire en face ; başına ~ réprimender vt
Tam oxu »f. 1. to strike* (d.), to hit* (d.); 2. to give* a telling off, to scold (d.), to reproach (d. with); başına ~ to give* smb
Tam oxu »глаг. nəyi haraya 1. ударять, ударить обо что-л. Yerə qaxmaq ударить о землю, stola qaxmaq ударить об стол 2
Tam oxu »f. 1. Var gücü ilə bir şeyi bir yerə vurmaq, çırpmaq. Boşqabı yerə qaxıb sındırdı. 2. Çalmaq, vurmaq, sancmaq, girdirmək
Tam oxu »