QAÇAQAÇ

sif. Bir təhlükə üzündən, yaxud başqa bir səbəbə görə qorxuya düşüb, kütləvi surətdə qaçma.
Birdən qaçaqaç düşdü; dedilər naçalnik gəldi. C.Məmmədquluzadə.
İki dəstə bir-birinə harada rast gəlsəydi, partapart başlanar, qaçaqaç düşər, camaat birbirinə qarışardı. H.Sarabski.

QAÇAQ-QULDUR
QAÇAQÇI

Значение слова в других словарях

вознести́сь вылёживать желтобрю́хий заси́лье му́жество примо́сток ройли́вый глу́пенький дотацио́нный зага́р нау́ськать размы́в страни́ца шки́перская antistrophe cream nut eider hygroscopic phonetic plasticizer red-grained sea-cock weatherbound ведомство майор