QAÇAQAÇ

sif. Bir təhlükə üzündən, yaxud başqa bir səbəbə görə qorxuya düşüb, kütləvi surətdə qaçma.
Birdən qaçaqaç düşdü; dedilər naçalnik gəldi. C.Məmmədquluzadə.
İki dəstə bir-birinə harada rast gəlsəydi, partapart başlanar, qaçaqaç düşər, camaat birbirinə qarışardı. H.Sarabski.

QAÇAQ-QULDUR
QAÇAQÇI

Digər lüğətlərdə

глу́хо застарева́ть нажа́ть ока́рмливать подпля́сывать сенсибилизи́рованный феери́чность в лад висо́чки до́льше карбюра́тор несуще́ственный сумма́рность лаж -ness diatonicism fetlocked Kara-Kalpakia kolkhoz numeric steeling veloce бесцельный горько-солёный удивительный