QİYABİ

sif. [ ər. ]
1. İşə münasibəti olan şəxsin özü olmadığı və iştirak etmədiyi halda baş verən, görülən. Qiyabi mühakimə. Qiyabi hökm. Qiyabi tanışlıq. İşə qiyabi (z.) baxmaq.
2. Mühazirələri müntəzəm dinləmədən, müəllimlə bilavasitə canlı əlaqədə olmadan, məktublaşma vasitəsilə təhsil alma üsulu ilə əlaqədar olan. Qiyabi təhsil. Qiyabi pedaqoji institut.

Антонимы

  • QİYABİ QİYABİ – ƏYANİ “Satım, satmayım...” deyən miyanə satqınları; Qiyabi satqınları, əyani satqınları (X.Rza)

Этимология

  • QİYABİ Ərəbcə qaib sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
QİTƏLƏRARASI
QİYABİÇİ
OBASTAN VİKİ
Qiyabi təhsil
Qiyabi təhsil – ali və orta təhsilli mütəxəssislər hazırlamaq və onların ixtisasını artırmaq, həmçinin istehsalatdan ayrılmadan ümumi orta təhsil almaq formalarından biri. Qiyabi təhsildə tələbələrin (şagirdlərin) müstəqil işi əsas təlim formasıdır. Qiyabi şahmat - poçt vasitəsilə şahmat oyunu == Ədəbiyyat == R.Əliquliyev, S.Şükürlü, S.Kazımova. Elmi fəaliyyətdə istifadə olunan əsas terminlər. Baki, İnformasiya Texnologiyaları, 2009, 201 s.

Значение слова в других словарях

до за́втра косола́пость сатири́ческий хлопкоро́б ассона́нсный кура́ре назва́ние обвяза́ть отъе́хать разгрузи́ть распе́ться корега пестун bivocal burletta faceting limey Mohammedanism moo prothalli браслетка запечься квохтать милицейский обмануться