1. “Qoşmaq”dan f.is. 2. sif. Qoşulan, özü hərəkət edə bilməyən. Qoşma inventar. Qoşma vərdənələri traktor yedəkləyir
Полностью »is. qram. Müstəqil mənası olmayıb, nitq hissələrindən sonra gəlib müxtəlif münasibət bildirən köməkçi söz; məs
Полностью »1 I сущ. от глаг. qoşmaq 1 1. прицеп, прицепка. Qoşma vaqon вагон-прицеп 2. сцепление. Vaqonları bir-birinə qoşma сцепление вагонов 3
Полностью »1. прицепка; 2. форма стихотворения с парными рифмами; 3. грамм. послеслог; 4. приложение;
Полностью »сущ. грам. къушма, послелог (гафарин арада алакъавал патал падеждин метлеб тамамардай, гафунилай кьулухъ къведай, куьмекчи гаф; мес
Полностью »1. f.is. кил. qoşmaq; 2. прил. акалдай, кутадай, гилигдай, вич-вичикди юзан тийир, гилитӀна тухудай (мес
Полностью »Şeirin bu növü qoşuq kimi də işlədilib. Misraların bir-birinə bağlanması (qoşulması) ilə bağlı bu cür adlanıb
Полностью »QOŞMA I is. ədəb. Hər misrası on bir hecadan ibarət olan beş bəndli şeir. Mən səni görmüşəm on beş il əzəl; Dilində bir qoşma, bir dərdli qəzəl (S
Полностью »