is. 1. Qolları açdıqda döş ilə qollar arasında əmələ gələn boşluq. Bayram aşağı əyildi, yerə sərilmiş fəhlələrdən birini qucağına alıb ortadan çıxartd
Полностью »сущ. 1. объятие. Ana qucağı материнские объятия 2. обхват 3. лоно. Sular qucağında на лоне вод, təbiət qucağında на лоне природы 4
Полностью »i. embrace, arms pl.; ana qucağı mother’s embrace / arms; təbiətin qucağında in nature’s lap; bir kəsin qucağına atılmaq to throw* / to fall* into smb
Полностью »QUCAQ Kübra körpəni qucağına aldı (Ə.Vəliyev); AĞUŞ Gördüm övrət bir daşın dalında əyləşib, balaca qız da özünü onun ağuşuna qısıb
Полностью »Kökü qucmaq feilidir, -aq şəkilçisi feildən isim düzəldir (sor və soraq qəlibi üzrə). Kəlmə “od, isti” mənalarında işlədilmiş köy sözü ilə bağlıdır və
Полностью »