Basdırmaq, yerə gömmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Əmudun yanından keçəndə əl atıb, onu yerdən dik qaldırdı, başının üstündə hərləyib elə tulladı ki, əmud yerə düşüb dəstəsinə qədər torpağa quylandı. (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)
*
Arxayın ol, aşıq! Səni qızıla quylayacağam. Amma hələ biz çəkilməmiş çıxartma. Ziyanlıq-zad eyləyər. (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)