Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kiriş, dəri, ip və s.dən qayrılan uzun dəstəkli qamçı, şallaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bunu deyib Telli xanım ata bir qırmanc çəkdi. (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)
*
Sıldırımın lap kənarında ata bir qırmanc vurdu ki, elə bil göydə ildırım oynadı. (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)
Bir ehtimala görə, sözün kökü qırmaq feili ilə bağlıdır. Saxlamaq feilindən saxlanc kəlməsi, tıxmaq feilindən tıxac kəlməsi əmələ gəldiyi kimi, qırmaq
Полностью »сущ. плётка, плеть, кнут, хлыст, нагайка. Gön qırmanc ремённая плётка ◊ qırmanc yemək получить удары кнута (хлыста)
Полностью »is. Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kirişdən, dəridən, ipdən və s.-dən qayrılan uzun dəstəli qamçı; şallaq, tatarı
Полностью »