Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kiriş, dəri, ip və s.dən qayrılan uzun dəstəkli qamçı, şallaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bunu deyib Telli xanım ata bir qırmanc çəkdi. (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)
*
Sıldırımın lap kənarında ata bir qırmanc vurdu ki, elə bil göydə ildırım oynadı. (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)
is. Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kirişdən, dəridən, ipdən və s.-dən qayrılan uzun dəstəli qamçı; şallaq, tatarı
Полностью »сущ. плётка, плеть, кнут, хлыст, нагайка. Gön qırmanc ремённая плётка ◊ qırmanc yemək получить удары кнута (хлыста)
Полностью »Bir ehtimala görə, sözün kökü qırmaq feili ilə bağlıdır. Saxlamaq feilindən saxlanc kəlməsi, tıxmaq feilindən tıxac kəlməsi əmələ gəldiyi kimi, qırmaq
Полностью »