QIRÇIN
сущ. 1. кьатӀ, хвал, буьруьш (пекина ва мс. буьруьшар хьтин нехиш); 2. кьацӀ-кьацӀ, хвал-хвал хьтин нехиш (къапарин ва мс. къерехдай); 3. бот. бязи векьерин (хъчарин) пешер дувулдиз мукьва паюнилай экъечӀун.
“Qırçın sular” deyirik. Qırçın sözü qırışmaq, qırıq kəlmələri ilə qohumdur. Qırçın sular suyun üzərindəki qırışlara işarədir
Tam oxu »1 сущ. складка, сборка, плиссе, гофрировка; qırçın vurmaq см. qırçınlamaq 2 сущ. бот. розетка (листочки у некоторых растений, плотно прилегающие к зем
Tam oxu »(Cəbrayıl, Qarakilsə) mal-qara yeyəndən sonra otun qalan qırıntıları. – Heyvan yaxçı yemir qırçınnarı (Qarakilsə)
Tam oxu »is. 1. Paltarda və s.-də qırışıq şəklində naxış. Paltarın qırçını. – Paltarın üst hissəsinin kiçik büzmələrini və qırçınlarını tikdikdən sonra, kürək
Tam oxu »