RÜKU

is. [ ər. ] din. Namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti.
Qünut, rükum, bir də səcdəm səhv olsa; Neyləsəm, səhihdi namazım mənim. Aşıq Ələsgər.

RÜKN
RÜMUZ

Значение слова в других словарях

индиви́д ка́рточки ква́рковый корчма́рь лал на́кры недогру́з око́шко пропа́лывать дощипа́ть топсель acentric blue ribbon celibacy gerent landing ground make-fast prick off tmesis valuator whoof азалия понимать торги чердак