RƏBT

is. [ ər. ]
1. Bağlama, ilişdirmə.
□ Rəbt etmək – bağlamaq, ilişdirmək, əlaqələndirmək. İki sözü bir-birinə rəbt edə bilmir.
2. Əlaqə, münasibət, aidiyyət.
“Şərqirus” qəzetinin söhbətini mən burada ondan ötrü açdım ki, bu söhbətlərin “Molla Nəsrəddin” tarixinə çox yavıq rəbti var. C.Məmmədquluzadə.

RƏBİÜLƏVVƏL
RƏCƏB

Значение слова в других словарях