RİCƏT
\[ər.\] сущ. 1. кьулухъ элкъуьн, кьулухъ хъфин, атай чкадихъ гьерекат хъувун, хтун; эвел авай (хьайи) чкадиз хъфин (хтун); кьулухъ хьун; ricət etmək кил. ricət 1); 2. дин. къияматдин юкъуз кьейибурал ччан хтана цӀийи кьилелай мяшердал хтун; 3. пер. метлебдилай къерехдиз экъечӀун, асул месэла туна, маса затӀарикай рахун ва я кхьин.