bıqmaq
гл. икрагь хьун, безмиш хьун, шерзум хьун, куьлягь хьун.
bıqmaq bax bezmək
глаг. простореч. тяготиться каким-л. делом, испытывать отвращение к чему-л
f. Bezikmək, usanmaq, təngə gəlmək. Daş yonmaqdan artıq bıqmışdım, başqa işə girmək istəyirdim. H.Sarabski