RƏFAQƏT
сущ. устар. товарищество, дружба; rəfaqət etmək дружить
[ər.] сущ. юлдашвал, дуствал; // rəfaqət etmək а) юлдашвал авун; б) пер. гьамиша санал хьун, барабар хьун
Tam oxu »ə. 1) yoldaşlıq, şəriklik; 2) böyük şəxsi müşayiət etmə; 3) yol yoldaşlığı, birgə yola çıxma
Tam oxu »is. [ər.] Yoldaşlıq, dostluq. Yox ikən sənlə bir rəfaqətimiz; Nərədəndir bu rütbə hörmətimiz?! M.Ə.Sabir
Tam oxu »