Stolların üstünə yığılmış qəzet, jurnallar rütubətdən saralmışdı.
Yazısı pozulmuş kağız hisdən sapsarı saralmışdı.
// Yetişmək (meyvə haqqında).
Sonra o ilin payızında … heyvalar saralanda, dam üstünə qalxmış tənəklərdə ağır üzüm salxımları aşağı asılanda Afaq da ilkini doğdu.
“N” şəhərindən uzaqlaşarkən hər tərəfdə yetişmiş taxıl zəmiləri saralırdı.
// Xəzan olmaq, solmaq, soluxmaq.
Gün altında quruduqca vətən çölləri; Öz vaxtından tez saralır güllər, çiçəklər.
Hava yavaş-yavaş tutulub qaralır, narın çiskin başlayır, asta yel saralan çinar yarpaqlarını töküb ətrafa səpələyirdi.
// Xəstəlikdən, dərddən, həyəcandan, qorxudan və s.-dən üzünün rəngi qaçmaq, solmaq. Azardan saralmaq. Qorxudan saralmaq.
– Eşq oduna yanan aşkara yanmaz; Pünhan-pünhan mənim kimi saralı.
Şahməmməd adı eşidəndə pişxidmətin rəngi saraldı.
Hər yerdən “doğrudur, doğrudur!” səsi gəldikcə Yarməmməd ölür, Salman saralırdı.