SÖVQ

ə. 1) qabağına qatıb sürmə; 2) səbəb olma, təhrik etmə; 3) göndərmə, aparma. Sövqi-təbii 1) instinkt; 2) qeyri-iradi.

SÖVGƏND
SÖVQİ

Значение слова в других словарях