SÖZLƏŞMƏK

f.
1. Bir-birilə danışıb razılığa gəlmək, razılaşmaq, müəyyən qərara gəlmək; qərarlaşmaq. Elçilər sözləşib evə qayıdırlar.
Qurbanquluya xəbər verirlər ki, ona bir qız almışlar. T.Ş.Simurq.
[Babəklə Cavidan] sözləşdilər, səhər açılanda Babək də onlarla birlikdə yola çıxdılar. M.Rzaquluzadə.

2. Aralarında söz olmaq, davaları, mübahisələri düşmək, söyüşmək, sözə gəlmək. Qonşu ilə sözləşmək.
[Səfi bəy:] Dayı, deyəsən, yenə Şəmsi ilə sözləşmisən, çox hirsli gedirdi, mənə də məhəl qoymadı. S.S.Axundov.
Kərimov Aydınla sözləşəndən sonra özünü qalib hiss edir. H.Seyidbəyli.

Синонимы

  • SÖZLƏŞMƏK şərtləşmək — razılaşmaq
  • SÖZLƏŞMƏK sövdələşmək — uzlaşmaq
  • SÖZLƏŞMƏK höcətləşmək — dilləşmək — deyişmək

Омонимы

  • SÖZLƏŞMƏK SÖZLƏŞMƏK I f. Dalaşmaq. Mən kişi ilə sözləşirəm (M.İbrahimov). SÖZLƏŞMƏK II f. Vədələşmək. Deyəsən, ay qız, özü də buradadır axı, sözləşmisiniz, hə?

Антонимы

  • SÖZLƏŞMƏK SÖZLƏŞMƏK – BARIŞMAQ Bəzən sözləşərdik, bəzən küsərdik; Yenə də bir yerdə çörək kəsərdik (S.Rüstəm); Axırda barışdılar, dostlaşdılar (S
SÖZLƏŞMƏ
SÖZLÜ

Значение слова в других словарях