TÜHAF
\[ər.\] прил. 1. гъариба, гьич такур (тахьай) хьтин, кьил акъат тийир, аламат (мес. кар, гьерекат); 2. хъуьруьн къведай, хъуьруьрдай, хъвер гъидай, къемеди (мес. кар, ихтилат).
прил. устар. 1. странный, удивительный, невиданный, чудный. Tühaf hərəkət странный поступок, tühaf iş странное дело, tühaf mənzərə удивительная картин
Tam oxu »sif. [ər.] 1. Qəribə, görünməmiş, anlaşılmaz. Tühaf hərəkət. Tühaf iş. – [Rüstəm bəy] bir-iki addım getməmiş tühaf bir mənzərəyə təsadüf etdi
Tam oxu »