TƏNBƏLLİK

is.
1. Tənbəl adamın hal və keyfiyyəti.
Kim ki tənbəlliyə məhəbbət edər; Daim əyləncələrlə ülfət edər. M.Ə.Sabir.
[Sevinc Mahmuda:] Səni kəndə qaçmağa məcbur edən tənbəllikdir. Z.Xəlil.

2. Başısoyuqluq, səhlənkarlıq.
[Qulu:] Etiraf etməliyik ki, idarə bir az tənbəllik göstərir. Çəmənzəminli.
[Prokuror Firəngizə:] Görünür, hələ tənbəllikdən yaxamızı tamam qurtara bilməmişik. B.Bayramov.

Синонимы

  • TƏNBƏLLİK ərincəklik — avaralıq
  • TƏNBƏLLİK TƏNBƏLLİK [Prokuror:] Görünür hələ tənbəllikdən yaxamızı qurtara bilməmişik (B.Bayramov); ƏTALƏT Firəngiz: Bu ətalət heç vaxt özbaşına əl çəkib getməz

Антонимы

  • TƏNBƏLLİK TƏNBƏLLİK – QOÇAQLIQ O gülərək: “Tənbəlliyi atsan, yaxşı olar, öyrənsən, gələrəm” – dedi (A.Şaiq); Sifətindən baxanda qoçaqlıq yağır (Ə
TƏNBƏLLƏŞMƏK
TƏNBUR

Значение слова в других словарях