TİRƏ
(Ağdam, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Qubadlı, Laçın, Sabirabad, Şəmkir, Tovuz)
1. nəsil
2. tayfa
3. qohuməqrəba. – Bizim kəntdə tirə çoxdu, hansını deyim saηa (Ağdam); – Hər tirənin öz ağsaqqalı olor bizdə (İmişli); – Bizim kənt bir neçə tirədi (Qarakilsə); – Neçə tirə işdey o biri piriqədədə? (Gədəbəy); – Bu kətdə çox tirə- lər var: maf tirəsi, niyazdı tirəsi, taramatdı tirəsi (Şəmkir)
II
(Qubadlı)
1. tərəfdar
2. həmfikir. – Qaflan bizim tirədəndi, onun sizə qarışajağı yoxdu
III
(Şəki)
lək. – İki tirə soğan ehmişdıx, hunnan un puta kimi soğan qazdıx
IV
(Cəbrayıl, Culfa, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan)
bax tir . – Tirənin üssündə durub alağ elyirik (Kürdəmir); – Su çox olduğu üçün tirəni yuyur (Salyan); – Su arxın tirəsini uçurdub (Cəbrayıl)
V
(Şahbuz)
arı səbətinin içində olan bölmələr, arakəsmələr. – Tirə səbətdə olur arıçın
VI
(Kürdəmir)
bel, fəqərə sütunu. – Suda balığın tirəsi göründü
VII
(Sabirabad)
dirək