сущ. 1. тере; тирин (хвалан, хандакӀдин къерехрал пел хьиз кӀватӀнавай накьв; гъвечӀи пел, тик чка, пел квай чка); 2
Полностью »is. 1. Nəsil, tayfa. [Dadaş Lələşov:] El bilir ki, onların törəməsi ilə bizim tirə əmiuşağı olubdur. S
Полностью »is. 1. Arx, xəndək və s.-nin kənarlarında tökmə torpaq; azacıq hündür yer, təpəcik, təpəlik, dikdir. Çayırlı tirə
Полностью »1 сущ. 1. устар. род (ряд поколений, происходящих от одного предка), племя. Əhmədovlar tirəsi род Ахмедовых 2
Полностью »1. раздел, лагерь, блок; 2. геогр. кряж, гряда; 3. земляная насыпь перед рвом крепости;
Полностью »I (Ağdam, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Qubadlı, Laçın, Sabirabad, Şəmkir, Tovuz) 1. nəsil 2. tayfa 3
Полностью »“Bir nəsildən olanların yaşadığı ərazi” mənasını bildirir. Təqirə kimi də işlədilib. Mənası “qohumların yaşadığı dairə, ərazi” demək olub, sözün mənşə
Полностью »müxtəlif mənşəli uzunsov, nisbətən alçaq, müsbət relyef formalarının ümumi adı /mis: moren, oz, qum, sualtı, ada tirələri və s
Полностью »