* звал атун гл., квел ругун. Чайдандал звал къведалди, гъвечӀи куьсрини къачуна, ацукьна пенжердин кӀане
|| ЗВЕР сущ.; -ади || еди, -ада || - еда; -ар || - ар, - ари || - ери, -ара || -ера 1) шуькӀуь затӀар сад-садал алчударна кӀеви ва мягькемардай гьал
звезун глаголдин къвезмай. вахтунин форма. Кил. ЗВЕЗУН.
эвез существительнидин чкадин 1 падеждин форма. Кил. ЭВЕЗ.
гл., ни; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; звер авун, звер тавун, звер тахвун, звер хъийимир зарбдиз еке камаралди фин, катун
кил. ЗАВЕДУЮЩИЙ.
кил. ЗАВЕДУЮЩИЙВАЛ.
араб, прил гзаф чими. Автобусда къазва нефес, Зегьемни я, дарискъални. Ш. Къ. Чарадакай фикирдайла
прил. зегьем тир. Суст я, гуя - я цанвай ник, Зегьемлу бугъ алатзавай. А. Къ. Рагъданихъ гьуьл.
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра агъу, туькьуьл тӀеам авай вичи беден агъуламишдай дарман. Гагь кесиб жез, гагь юхсул жез, гагь - нуькер, За тӀуь
зегьерламиш авун гл., ни вуж-вуч зегьердив кьаз тун, зегьер чукӀурун. * зегьерламиш хьун гл зегьер акатун
гл., ни вуж-вуч; да, -на; -из, -зава, -а, -ин, -рай, -мир; зегьерламиш тавун, зегьерламиш тахвун, зегьерламиш хъийимир зегьердив кьаз тун, зегьер чу
туьрк, прил зегьер алай. Гьашаратрин арада гзаф зиянкарар ава. Гьавиляй тарариз, кул- кусриз гьеле пеш ахъайдалди вилик зегьерлу дарманар яда
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера 1) зегьерлу тир гьал. 2) куьч. масадаз хатур ийиз кӀан тушир гьал, туькьуьлвал
фарс, сущ.; ди, -да; -яр, -йри, -йра руьгь, рикӀ. * зегьле ракъурун [тухун] гл., ни нин рикӀиз секинсузвал гун
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) яшайиш, дуланажагъ идара ийидай шейэр гьасилдай къуват. Зегьмет кьезил, къачу менфят гзаф
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра зегьметдал рикӀ алайди, вичин зегьметдал кьил хуьзвайди. Зегьметкешди чӀугур зегьмет - тӀуьр затӀ чпиз агъу хьан
прил. зегьмет чӀугвадай, зегьмет чӀугунал рикӀ алай. За квез и жаваб зегьметкеш колхозчидин аял яз, колхоздин, совхоздин дад лап хъсандиз чизвайвил
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера зегьметкеш тир гьал. Лезгийриз хас тир зегьметкешвили, ислягьвилихъ ялуни абурун гележегдин хушбахтвилин бине
нар. зегьмет чӀугун тавуна. И дуьньядал гъич хьайд яни, Зегьметсуз са емишдин тар! А. Ф. Эм-Тэ-Эс.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра. зегьмет чӀугуналди вичин уьмуьр идара ийидайди. Зегьметчияр вири идай кийисар
прил. зегьмет чӀугвадай, зегьметдал рикӀ алай. Цана ацӀурда и чуьллер, Хушбахт жедайвал чи уьлкве, Чи азад зегьметчи эллер
фарс, прил. 'пуч хьайи' манадин гаф. А зегьримар ичер тӀуьначиртӀа, жедачирни? Р. Синоним: зегьримар хьайи
межд.; низ талукьарнаватӀа, адаз лугьузвай 'вун кьий!' манадин гаф. * зегьримар хьайи < зегьримар > прил
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра дустагънавайди. ГьикӀ ятӀани Москвада ашханада ацукьнавайла, тванвай зи кьил акуна, са шумудра, заз чап-чап кил
араб, ктаб, прил.; 1) язух, зайиф, факъир. Нагагь такабур хьайитӀа вун авай фанада, Вун Аллагьдин патав зелил язава
сущ., нугъ. цӀуьрнуьгь [М. М. Гаджиев 1997: 130].
кил. ЗАМЗАМ.
фарс, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера 1) яргъалди векъидаказ з-з-з-з-з сесерин ван авуналди вахтуникай, атайдакай хабар гудай алат
рах., гл.; -да, -на; -из, -зава; ая || - а, -ин, -рай, -мир; зенг тавун, зенг тахвун, зенг хъийимир телефондай алакъаламиш хьун
фарс, ктаб, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера фикир. Сулейман диндиз акси тир лугьунни эсиллагь дуьз зендер туш
кил ЗАРБА Ф.
араб, прил. назик. Заз са зериф ван атана. А. Къ. Хукац-Ханум.
нар. зериф яз. Гъуьлуьн тӀвар Верди я. КӀвале и касдал пуд... тӀвар ала. Папа адаз хъвер квайла, зерифдиказ
араб, кӀус кӀусни, эсиллагь. Эй, Ребби, зи гуьгьуьл шад я: Зерре заз гъам, хифет авач. Е. Э. Чуьхвер
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра. вацӀукай хкатиз, адак какахь хъийизвай хел. Зерхелар ви хьанва вили, Дамарар хьиз кӀаник кьелеч муркӀадин
араб, дин, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра закат. Фекьид гьала къачузва закат, зеэр. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар
зун тӀварцӀиэвездин талукьвилин падеждин форма. Кил. ЗУН.
зу(н) - тӀв-эвездин талукьвилин падеждин форма я. Кил. ЗУ(Н).
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра герек амачир затӀ(ар). Къе КцӀара эцигзавай шумудни са *зуракӀ дарамат, лекъвенар авай куьчеяр, зибилрив ацӀанва
гл -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; зибилламиш тавун, зибилламиш, тахвун, зибилламиш. хъийимир 1) михьи, къайда авай чкада куьлуь-шуьлуь
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвачин дабандин вини патахъай кьве патахъайни экъис хьанвай кӀараб
гл., аспект. || ЗИГРИНГУН - да, -на; -из, -зава; зигрингар авун || зигиринг авун, зигрингар тавун || зигринг тавун, зигрингар тахвун || зигринг тахвун
араб, сущ.; -ди, -да; -ан, -ри, -ра дерин фикир, фагьум ийидай алакьун. Гъалиб я зал кьисмет- кьадар Зигьин квахьай инсандин Зун лукӀ хьанва завай
цӀ., прил. зигьин авай. Антоним: зигьинсуз.
зигьинлу прилагательнидин гзафвилин кьадардин форма. Вагьабоврин хтуларни халуйрал атайбур я, яни гьабуруз ухшар, марифат авайбур я: уьтквембур, жу
сущ.; -а, -а; зигьинлубур прилагательникай хьанвай существительнидин гзафвилин кьадардин форма; зигьин авайбур
прил.; зигьинлу прилагательнидин теквилин кьадардин форма. Зи хтул зигьинлуди я.
сущ.; - а, -а; зигьинлуди прилагательнидикай арадиз атанвай существительное; зигьин авайди, акьуллуди
прил. зигьин авачир. Антоним: зигьинлу.