TURŞUMAQ

f.
1. İstidən, çox qalmaqdan və s. səbəblər üzündən qıcqırıb xarab olmaq, şişib qoxumaq. Qatıq turşuyub.
// Qıcqırma halında olmaq; acımaq, qıcqırmaq.
…Şərab ağzıaçıq qalanda turşuyub sirkə olur və sirkə açıq qalanda dönüb su olur. H.Zərdabi.

2. “Üzü”, “üz-gözü” və s.
sözlərlə məc. – narazılıq, məmnunsuzluq əlaməti olaraq üzgözü yığılmaq, büzüşmək, qaş-qabağı tökülmək.
Yarməmmədin üz-gözü yığışdı, turşudu. M.İbrahimov.

Синонимы

  • TURŞUMAQ oksidləşmək — açımaq — qıcqırmaq

Антонимы

  • TURŞUMAQ TURŞUMAQ – ŞİRİNLƏŞMƏK Dünənki xörəklər günün qabağında qalıb turşumuşdu (M.Süleymanov); Buradan sərin meh gəlir, içəridə yatanların yuxusunu daha da
TURŞUMA
TURŞUMUŞ

Значение слова в других словарях