TURŞUMAQ

f.
1. İstidən, çox qalmaqdan və s. səbəblər üzündən qıcqırıb xarab olmaq, şişib qoxumaq. Qatıq turşuyub.
// Qıcqırma halında olmaq; acımaq, qıcqırmaq.
…Şərab ağzıaçıq qalanda turşuyub sirkə olur və sirkə açıq qalanda dönüb su olur. H.Zərdabi.

2. “Üzü”, “üz-gözü” və s.
sözlərlə məc. – narazılıq, məmnunsuzluq əlaməti olaraq üzgözü yığılmaq, büzüşmək, qaş-qabağı tökülmək.
Yarməmmədin üz-gözü yığışdı, turşudu. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TURŞUMAQ oksidləşmək — açımaq — qıcqırmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • TURŞUMAQ TURŞUMAQ – ŞİRİNLƏŞMƏK Dünənki xörəklər günün qabağında qalıb turşumuşdu (M.Süleymanov); Buradan sərin meh gəlir, içəridə yatanların yuxusunu daha da
TURŞUMA
TURŞUMUŞ

Digər lüğətlərdə

астеро́иды вы́садиться ко́смами крапп молоти́льня обездо́ливаться профу́каться сбра́сывание снабже́нческий шко́льнический бого... болтну́ть вы́воротиться подровня́ть припа́рка теплотехни́ческий chime diagonal famine Finland windbag грунт полусогнутый предохранять самобранка