TƏBİLÇİ, BARABANÇI, TƏBİLÇALAN
сущ. далдамчи.
i. bax təbilçalan
сущ. см. təbilçalan
is. Təbil çalan çalğıçı. Təbilçi Qurban, Qara Məlikin gecələr xəlvətcə Təbrizə gəlib, Rüxsarə ilə görüşdüyünü Nəsrəddinə xəbər verdi
təbilçi