TƏKFİR
сущ. устар. обвинение кого-л. в неверии; təkfir etmək kimi проклинать, проклясть, подвергать, подвергнуть, предавать, предать проклятию кого
[ər.] сущ. дин. куьгьн. кафир (муьртед, динсуз) тирди малум авун, лянет кӀелун; куьфуьр, лянет; təkfir etmək лянет авун, лянет кӀелун, лянетламишун, к
Tam oxu »ə. birisinin sözünə və işinə əsasən onun kafirliyi haqqında hökm etmə, dini icmadan qovulmaq haqqında hökm vermə
Tam oxu »is. [ər.] din. köhn. Kafir elan etmə, mürtəd elan etmə, lənət oxuma; küfr, lənət. □ Təkfir etmək – lənətləmək, lənət oxumaq, kafir elan etmək, mürtəd
Tam oxu »