TƏKFİR
\[ər.\] сущ. дин. куьгьн. кафир (муьртед, динсуз) тирди малум авун, лянет кӀелун; куьфуьр, лянет; təkfir etmək лянет авун, лянет кӀелун, лянетламишун, кафир (муьртед, динсуз) тирди малум авун.
ə. birisinin sözünə və işinə əsasən onun kafirliyi haqqında hökm etmə, dini icmadan qovulmaq haqqında hökm vermə
Tam oxu »сущ. устар. обвинение кого-л. в неверии; təkfir etmək kimi проклинать, проклясть, подвергать, подвергнуть, предавать, предать проклятию кого
Tam oxu »is. [ər.] din. köhn. Kafir elan etmə, mürtəd elan etmə, lənət oxuma; küfr, lənət. □ Təkfir etmək – lənətləmək, lənət oxumaq, kafir elan etmək, mürtəd
Tam oxu »