TƏKFİR

is. [ ər. ] din. köhn. Kafir elan etmə, mürtəd elan etmə, lənət oxuma; küfr, lənət.
□ Təkfir etmək – lənətləmək, lənət oxumaq, kafir elan etmək, mürtəd elan etmək, dinsiz elan etmək.
Ziddimə söz deyən olsaydı edərdim təkfir; İşimi qurdalasın, kimdə nə cürət var idi? M.Ə.Sabir.
[Mirzə Turab:] …Mollalar məni təkfir etdilər, mənə babi dedilər. B.Talıblı.

TƏKƏTƏK
TƏKGÖZ

Digər lüğətlərdə