TƏNGLƏŞMƏK
глаг. см. təngimək
гл. 1. чандиз атун, ччан туьтуьниз атун, бизар хьун; 2. нефес дар хьун, ял кьун, рикӀ дар хьун, рикӀ чуькьуьн, четинвилелди нефес къачун
Tam oxu »f. 1. Təngə gəlmək, cana gəlmək, bezmək. Katib təngləşib çıxardı, baş qoşmazdı. Mir Cəlal. 2. Təng olmaq, sıxılmaq, nəfəsi çətinləşmək, ürəyi sıxılmaq
Tam oxu »