TƏZƏK
сущ. капа (кьуру хьайидалай кьулухъ пичина курдай малдин фит).
is. Qurudulduqdan sonra yanacaq kimi işlədilən qaramal peyini. Qara damlar adda-budda salınmışdı, dal tərəflərində təzək qalaqlanmışdı
Полностью »I сущ. кизяк (высушенный в форме кирпичей или лепешки навоз, употребляемый как топливо). Təzək yandırmaq сжигать кизяки II прил
Полностью »