1. Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq.
İstərəm kim, varayım kuyinə yüz qovğa ilən.
Leyli onun olsun, eylədim əhd; Var, indi sən et əlacına cəhd.
Səba, əhvalımı bir-bir; Varıb ol yarə ərz eylə.
Səba, var, kuyidildarə söylə kim, növbahar olmuş. Heyran xanım.□ Varıb getmək – çıxıb getmək, rədd olmaq.
Ellik, yerbəyerdən qalxıb dedilər: – Güloğlan, sazını vur qoltuğuna, var get. “”.
2. Nəticələnmək, müncər olmaq, nəhayətlənmək, çatmaq.
[Gülüş:] Ay Sevil, artıq oyun sona varmaqdadır, çox çəkməz, sən özün görərsən.
3. məc. Dalmaq, qərq olmaq, getmək.
Gəl duraq yanaşı, xəyala varaq; Bizə layla desin suların səsi.