XİTABƏT
\[ər.\] сущ. 1. хатибвал; 2. хъсанз, михьиз речь лугьунин алакьун; ** xitabət kürsüsü оратор патал раснавай кьакьан чка, трибуна.
ə. 1) məclisdə xütbə söyləmə; xətiblik; 2) səlis nitq söyləmə; 4) nitq, məruzə və s. söyləyən adamın arxasında durduğu kürsü; tribuna
Tam oxu »I сущ. 1. ораторство, ораторское искусство 2. способность ораторствовать; xitabət kürsüsü трибуна; кафедра II прил
Tam oxu »is. [ər.] 1. Xətiblik. 2. Səlis və aydın nitq söyləmə qabiliyyəti. Ey süxəndanan, bu günlər bir hidayət vəqtidir! Ülfətü ünsiyyətə dair xitabət vəqtid
Tam oxu »