XİTABƏT

is. [ ər. ]
1. Xətiblik.
2. Səlis və aydın nitq söyləmə qabiliyyəti.
Ey süxəndanan, bu günlər bir hidayət vəqtidir! Ülfətü ünsiyyətə dair xitabət vəqtidir! M.Ə.Sabir.

□ Xitabət kürsüsü – natiq üçün düzəldilmiş xüsusi hündür yer.
Qurban ağır-ağır ayağa durub xitabət kürsüsünə yaxınlaşdı. İ.Şıxlı.
Bir stəkan təmiz su; Bir xitabət kürsüsü; Ürəyimin gur səsi; Dalğa-dalğa yayılsın; Yer də, göy də ayılsın! X.Rza.

XİTABƏN
XİTABNAMƏ

Digər lüğətlərdə

анкетёр бормоту́нья жела́нная закрасне́ться издёвка причи́слить сосно́вые счёсывание буда́рка вы́гнуться допеча́тка кро́лик фигу́ра умолчания шест à fond aker antiparasitic bijugous machine-gunner mala fides manicate notedly блуждание жуликоватый сознательный