XƏTİR

[ər.] сущ. хатур, гьуьрмет; ** xətir qoymaq (saxlamaq) хатур хуьн, гьуьрмет хуьн; хатурун; xətri qalmaq хатур амукьун, инжиклу хьун, бейкеф хьун, нарази хьун, рикӀ хун; xətrinə dəymək (qıymaq, toxunmaq) хатурда акьун, хатурдихъ галукьун, рикӀ хун, рикӀик хкӀун; xətrini istəmək хатур кӀан хьун, гьуьрмет авун, гьисаба кьун, кӀан хьун.