f.is. кил. yapışmaq.
dəymə — toxunma
bitişmə — sivaşma
tutma — qarşılama
başlama — girişmə
I сущ. от глаг. yapışmaq: 1. прилипание, плотное прилегание 2. соединение 3. приращение 4. склеивание, слипание 5
“Yapışmaq”dan f.is
yapışma