YERSİZ – MÜNASİB Ramizin yersiz sözü müəllimi lap haldan çıxardı (M.İbrahimov); Neyləyim, münasib bildiyim budur; Yazmasam da özün hiss edəcəksən... (O.Sarıvəlli).
YERSİZ – MÜNASİB Ramizin yersiz sözü müəllimi lap haldan çıxardı (M.İbrahimov); Neyləyim, münasib bildiyim budur; Yazmasam da özün hiss edəcəksən... (O.Sarıvəlli).
sif. 1. Yeri, məkanı olmayan, yeriyurdu olmayan. Yersiz adam. // İs. mənasında. Yersiz gəldi, yerli qaç
Полностью »I прил. 1. без места, не имеющий места где-л. (о человеке) 2. разг. безземельный, не имеющий земли. Yersiz (torpaqsız) kəndli истор
Полностью »1. неуместный; 2. неуместно, невпопад, некстати; 3. безместный, бесприютный; 4. безземельный;
Полностью »I. s. 1. homeless; 2. landless; ~ kəndli landless peasant; 3. misplaced, irrelevant, untimely, out of place, tactless; ~ sözlər misplaced words; ~ ira
Полностью »прил. 1. амукьдай чка (макан, кӀвал-югъ) авачир (кас); 2. ччил авачир, накьв авачир (мес. лежберар); 3
Полностью »1. YERSİZ, EVSİZ-EŞİKSİZ (yeri, məkanı olmayım), MƏSKƏNSİZ, YERSİZYURDSUZ 2. yersiz bax 1. əbəs; 2. mənasız I
Полностью »sif. mal placé, -e ; déplacé, -e ; ~ sözlər les mots m pl déplacés ; ~ irad remarque f déplacée ; ~ hərəkət conduite f dépourvue de tact
Полностью »1. (yeri deyil, məqamı deyil) that’s a different matter altogether / Cf. what has it got to do with that? / this is another pair of shoes / to be far
Полностью »