YIRTMAQ
гл. 1. (алукӀна) кукӀварун, куьгьне авун; тӀвек акъудун; гудун, къазунун; 2. кукӀварун, пад-пад авун (мес. жанавурди хеб).
f. 1) trouer vt, percer vt ; déchirer vt ; 2) mettre hors d’usage ◊ boğazını ~ crier à tue-tête ; brailler à plein gosier, égosiller (s’)
Tam oxu »f. 1. to tear* (d.), to rend (d.); paltarını ~ to rend one’s clothes; 2. to wear* out (d.); to be* used up; ◊ boğazını ~ to shout / to yell at the top
Tam oxu »глаг. 1. рвать, порвать, разрывать, разорвать (сделать рваным, дырявым). Toru yırtmaq разорвать сеть, ayaqqabını yırtmaq рвать обувь 2
Tam oxu »f. 1. Geyib dağıtmaq, köhnəltmək, yırtıq hala salmaq. Ayaqqabıları yırtmaq. // İlişdirərək və ya başqa bir vasitə ilə qırmaq; qəlpələmək, deşmək
Tam oxu »