ZÜHUR

сущ. устар. появление, явление. Günəşin zühuru появление солнца; zühur etmək, olmaq:
1. являться, появляться, появиться (показываться, показаться перед чьими-л. глазами)
2. возникать, возникнуть; zühura çıxmaq (gəlmək) см. zühur etmək
ZÜHƏL
ZÜKUR
OBASTAN VİKİ
Ağababa Zühuri
Ağababa Məşədi Abdulla oğlu Zühuri (d. 6 yanvar 1849; Şamaxı, Şamaxı uyezdi, Bakı quberniyası, Rus imperiyası - ö. 1910; Bakı, Bakı quberniyası, Rus imperiyası) — XIX əsrdə yaşamış Azərbaycan şairi, dönəmin məşhur ədəbi cəmiyyəti olan Beytüs-səfanın üzvü. == Həyatı == 6 yanvar 1849-cu ildə Şamaxı şəhərində tacir Məşhədu Abdülün ailəsində dünyaya gəlmişdir. Təhsilini Şamaxı şəhərində tamamlayan Ağababa, ərəb və fars dillərini öyrənmiş, xüsusilə fars ədəbiyyatını dərindən bilmişdir. O, məşhur ədəbi cəmiyyəti olan Beytüs-səfanın üzvü olmuşdur. 1892-ci ildə Bakı şəhərinə köçmüş və orada iki il müəllim kimi işləmişdir. 1910-cu ildə Bakı şəhərində vəfat etmişdir. Öldüyü zaman divanını bitirmiş olsa da, divan çap edilmədiyi üçün zamanla itmişdir.Firudin bəy Köçərli onun barədə bunları yazmışdır: Mərhum Zühuri həmçinin "Beytüs-Səfa" calislərindən ziyadə üftadə və batəvazö bir şəxs imiş. Təvəllüd edibdir hicrətin 1265-də səfər ayının 11-ci günündə[1].

Digər lüğətlərdə

клева́ться комка́стый перепу́тывать переступа́ние протези́ст с лёту скопы́тить электростимуля́ция вы́болтать друг о дру́жке либерализова́ть ма́товость недоиспо́льзовать скромне́ть сровня́ться дребезг amicable cat-footed cliquism Icelandic insuppressible Isle of Wight disease officially plenum ковбой