ZÜHUR

\[ər.\] винел акъатун, дуьздал акъатун, акун, акъатун (мес. рагъ, варз); zühur etmək винел акъатун, дуьздал акъатун; zühur olmaq хун, дидедиз хьун, майдандиз атун; zühura çıxmaq винел акъатун, дуьздал акъатун, майдандал акъатун, ашкара хьун, чир хьун.
ZÜHƏL
ZÜKUR
OBASTAN VİKİ
Ağababa Zühuri
Ağababa Məşədi Abdulla oğlu Zühuri (d. 6 yanvar 1849; Şamaxı, Şamaxı uyezdi, Bakı quberniyası, Rus imperiyası - ö. 1910; Bakı, Bakı quberniyası, Rus imperiyası) — XIX əsrdə yaşamış Azərbaycan şairi, dönəmin məşhur ədəbi cəmiyyəti olan Beytüs-səfanın üzvü. == Həyatı == 6 yanvar 1849-cu ildə Şamaxı şəhərində tacir Məşhədu Abdülün ailəsində dünyaya gəlmişdir. Təhsilini Şamaxı şəhərində tamamlayan Ağababa, ərəb və fars dillərini öyrənmiş, xüsusilə fars ədəbiyyatını dərindən bilmişdir. O, məşhur ədəbi cəmiyyəti olan Beytüs-səfanın üzvü olmuşdur. 1892-ci ildə Bakı şəhərinə köçmüş və orada iki il müəllim kimi işləmişdir. 1910-cu ildə Bakı şəhərində vəfat etmişdir. Öldüyü zaman divanını bitirmiş olsa da, divan çap edilmədiyi üçün zamanla itmişdir.Firudin bəy Köçərli onun barədə bunları yazmışdır: Mərhum Zühuri həmçinin "Beytüs-Səfa" calislərindən ziyadə üftadə və batəvazö bir şəxs imiş. Təvəllüd edibdir hicrətin 1265-də səfər ayının 11-ci günündə[1].

Digər lüğətlərdə

без бо́я генофо́нд девча́та за́льца моля́ры на бала́нсе окисля́ть кама́з массови́к обслу́живающий обтя́гивание учреди́тель blood pudding chemicalization chirogymnast cinnamomic end-wool exenteration infinitely olive-green quantifier wakeful wantonness жительница подойти