ZÜMRƏ

\[ər.\] сущ. 1. сословие, къат, синиф (мес. интеллигентрин); 2. куьгьн. жемят; 3. куьгьн. жинс, жуьре, группа (мес. гьайванрин).
ZÜLÜM-ZÜLÜM:
ZÜMRÜD
OBASTAN VİKİ
Tat (zümrə)
Tat Orta Şərqdə və qismən Mərkəzi Asiyada köçəri və yarımköçəri toplumlardan fərqli olaraq oturaq əhaliyə verilən ümumi ad. Daha çox rəiyyətə aid edilirdilər. Ehtimal olunur ki tatar sözü də tat sözündən yaranıb. Moğol (monqol) tayfalarından olmayan və sonralar ümumi adla tatar adlandırılan tayfalar monqollara nisbətən tabe vəziyətdə idi. Batı xan Avropaya yürüşünü başlamazdan əvvəl tatarları tabe vəziyətdən çıxardı və monqollarla eyni sosial səviyyəyə qaldırdı. Batı xanın Qərbə yürüşündə tatarlar həlledici rol oynadılar. Bu halda tatlar (sonra tatarlar) sırf türk tayfalarına verilən ad idi. Zümrə mənasında tat sözü xalq mənasında tat sözündən müəyyən qədər fərqlənir. Yuxarıda tatarların misalı buna sübutdur. Başqa bir sübut Azərbaycanda tat dilində danışan, amma tarixən oturaq olmayan dağlıların olmasıdır.

Digər lüğətlərdə

догма́тика засиде́ть коа́ны кочети́ный леде́нчик повы́вести напе́ться ничто́жный освое́ние те́лекс укарау́лить хозя́йствование blaze up chapterhouse everlasting fled heremeit Hester hurl down polyonymy self-assurance tie-knot кровоостанавливающий пташка стлать