f. Zarımaq, inildəmək, sızıldamaq, zarıldamaq. Kosa qocalıb əldən düşmüş xəstə qarı kimi zıqqıldadı. S
глаг. стонать, ныть, хныкать, кряхтеть
zıqqıldamaq
ныть, стонать
f. 1. (inildəmək) to moan, to whimper; 2. (ağlamaq) to snivel, to cry / to weep* sniffing, to whine
гл. суза авун, угь-цӀугь авун, цӀурун.
zıqqıldamaq bax inildəmək, zarımaq
f. 1) geindre vi, gémir vi ; 2) pleurnicher vi, larmoyer vi (ağlamaq)