çəmən
çəmən
is. [fars.] Yaşıl otla örtülmüş sahə; yaşıllıq. Yaşıl çəmən. – Yumşaq göy çəmənin üstə düşüb şeh gecədən; İsti yoxdur, hələ var bir balaca meh gecədən
Полностью »I сущ. луг. Yaşıl (göy) çəmən зелёный луг. Mal-qara çəməndə otlayırdı скот пасся на лугу II прил. луговой: 1
Полностью »(Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Qax, Tovuz) yabanı bitki adı. – Biz çəməni xörə: tökürüx’ (Borçalı); – Çəmənin yaxşı iyisi var (Tovuz); – Dağdan çəmən yığ g
Полностью »ÇƏMƏN I is. Gül-çiçək olan yer. Şərbətlərdən içə-içə; Gedirdilər o taydakı çəmənə (M.Əliyev). ÇƏMƏN II is
Полностью »