сущ.
1. см. çəng 3. Çəngi səsi звуки чанга
2. устар. танцовщица
3. устар. вакханка (о сладострастной женщине)
4. бран. бесстыдница, бесстыжая
сущ. чинги (1. гъиле тафт аваз манияр лугьудай, пицӀ къугъурариз кьуьлердай дишегьли (гзафни-гзаф къарачидин рушариз лугьуда); 2
Tam oxu »Həyasız adamlara, xüsusən də qadınlara el arasında çəngi deyirlər. Bu söz qaraçılarla bağlıdır; göbəyini oynadaraq rəqs edən qaraçı qızlarına çəngi de
Tam oxu »ÇƏNGİ I is. [ fars. ] Dəf çalıb nəğmə oxuya-oxuya oynayan rəqqasə. Çənginin qazandığı ənlik-kirşana gedər (Ata
Tam oxu »(Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Qax, Kürdəmir, Şuşa, Zaqatala) bax çengi. – O, çənginin biridi, ona qoşulmasan yaxşıdı (Şuşa); – Çəngiynən üz-üzə durmax yaxşı
Tam oxu »is. 1. Dəf çalıb oxuyan və göbək atmaq kimi rəqslər oynayan rəqqasə (başlıca qaraçı qızlardan olur). [Şəhrəbanu xanım:] [Hatəmxan ağa] israğagün aşnas
Tam oxu »