1. “Çərtmək”dən f.is. 2. Taxtanın, ağacın, metalın və s.-nin səthindən itiuclu alətlə azacıq kəsib götürmə; kərtik
Полностью »сущ. от глаг. çərtmək: 1. надрез, надрезание, надрезывание 2. надруб, надрубка, надрубание 3. надсечка 4
Полностью »I (Çənbərək) dayaq. – Alma əmzim-əmzimdi, altdan çərtmə vurulmasa sınajax II (Laçın) bax çertmə. – Mənim çərtməmə bir sərçə düşüb
Полностью »