ÖZÜNDƏNLİK

\[alm. Spontaneität; fr. Spontanèitè; ing. Spontaneity; lat. Spontaneus – özlüyündən; osm. tr. taviyet; ər. طبٚ خٌ \] – xaricdən bir təyinatla deyil, öz-özünə olan təsirlilik, birbaşa öz daxili ehtimalıyla təsirli olma qabiliyyəti. Özülüyündən var olan \[alm. Ens a se; ər. ث فٕغٗ لبٌُِٔٔ \] Özündə Şey \[alm. Ding an sich; fr. Chose en soi; ing. Thing in itself\] – bilən öznədən, şüurdan asılı olmayaraq öz başına var olan, təcrübənin xaricində olan şey. Bu mənada Aristoteldə və sxolastik fəlsəfədə maddə ilə eyni mənalı. Kantda – nomenlə eyni mənalı düşüncədən asılı olmayaraq var olan.