ÜZÜNTÜ

is.
1. Adamı üzən qəm, kədər, dərd, iztirab, ruhi əzab.
Kim deyir ki, ana, vaxtını keçir; Dörd divar içində üzüntülərlə. M.Rahim.

2. Üzgünlük, zəiflik, yorğunluq, taqətsizlik. [Əliqulunun] üzünə qayğı və kədər qonmuşdu.
Gözlərində yorğunluq və üzüntü var idi. Q.İlkin.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜZÜNTÜ əzab — əziyyət
ÜZÜNDƏN
ÜZÜNTÜLÜ
OBASTAN VİKİ
Üzüntü
Kədər və ya qəm — mənfi duyğu və ya bədbəxt olmaq hissi.

Digər lüğətlərdə

-нск-(ий) аза́лия бункеро́вка онеме́чение ра́ным-ра́но юморо́к роня́ть сы́воротка хореографи́ческий романс acquisitiveness brass-founder destroy dislocation fomes handmade message dropping mortar bomb periphonic Thanatos veiledly waythorn вгибаться подламываться рывок