İXTİLALÇI

is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan.
[Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı. C.Cabbarlı.

Синонимы

  • İXTİLALÇI ixtilalçı bax şuluqçu 1
İXTİLAL
İXTİLAT

Значение слова в других словарях

дипло́мный душераздира́ющий кинема́тика массажи́роваться оплёскивать отрешённый преду́тренний тарака́ний юдофи́льский бобр дискута́нт ляп ора́рь ощу́пываться посо́веститься теплово́й earl grand-niece hydrant ingratiating low-browed prize fight self-image итак недалеко