ŞEŞƏ
прил. тик, кӀвенкӀ алай.
sif. Dik, sivri. [Vaqif:] Niyə, qulağınız çoxdan şeşədir; Böhtan eşidəndə qızarıb yanar; Doğru söz gələndə pambıq tıxanar
Полностью »прил. 1. торчащий. Şeşə bığlar торчащие усы 2. разг. чванный, кичливый, спесивый, высокомерный ◊ qulağı şeşədir kimin ушки на макушке у кого (к т о-л
Полностью »I (Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz, Şəmkir) dik. – Şeşə buynuz cöngədən yaxşı öküz çıxajax (Şəmkir) II (Şəmkir) xüdpəsənd
Полностью »