ŞƏLƏ

I
сущ.
1. вязанка (связка дров, хвороста, соломы и т.п. ). Odun şələsi вязанка дров, çırpı şələsi вязанка хвороста
2. ноша (груз, переносимый на себе). Ağır şələ тяжёлая ноша
3. узел (связанный концами платок, кусок ткани и т.п. , в который уложены вещи, пожитки и т.п. ). Şey-şüy şələsi узел вещей, bir şələ əski узел тряпок
II
прил. большой. Şələ papaq большая папаха, şələ qarın большой живот
◊ şələni qoy, gəl dalaşaq, döyüşək о том, кто бросает вызов кому-л. на драку, ссору (без причины); şələsini sudan çıxarmaq (çıxara bilmək); см. kürkünü sudan çıxarmaq; сводить концы с концами, кое-как справиться с ч ем-л.; şələsini tutmaq: 1. наживаться, нажиться; 2. плотно поесть